İşte geldim buradayım… Bol bol çalışıp, doğum iznine ayrılıp da geldim bu sefer :) Bu arada biraz daha büyüdüm tabi ki. Görmüş olduğunuz ilk fotoğraf 12. haftada, diğeri ise 32. haftada çekildi. Arada biraz fark var sanırım :) Son dönemde aynaya baktığımda gördüğüm şeye şaşırıyorum, bakalım daha ne kadar büyüyeceğim.
31 ve 32. haftalar işten ayrılacağım için daha çok işlerimi aktarmakla ve her bulduğum fırsatta gezmekle geçti. Yakın zamanda bu özgürlüğümü özleyeceğimi bildiğimden her bulduğum boşluğu gezerek ve yürüyerek değerlendiriyorum. Eve geldiğimde de tabiri caizse baygın bir şekilde uyuyorum :)
Bu aralar etrafımdaki herkes her an doğurabilirmişim gibi bakmaya başladı. Özellikle işyerinde türlü şakalar yapılmaya başlamıştı, neyse ki 33. haftanın ilk günü artık doğum iznine ayrıldım. Hep işten ayrıldığımda 1 hafta kendimle ilgileneceğim, bloguma döneceğim diyordum ancak kısmet olmadı. Bu zamana dek bebek hazırlıkları için pek fırsatım olmadığından işin ardından bodoslama hazırlıklara giriştim. Sanırım biraz geciktim. Eşim sürekli çalıştığından dolayı kardeşimle badana işine giriştik. Boya işini biz yapmadık tabi ama evde eşya varken badana yaptırmak tam bir ölüm. Neyseki bir kardeşim var ve güç gerektiren işlerin tamamını o yaptı. Evde boya kokusu olması ve tüm eşyaların kaldırılmış olması nedeniyle evde uyuyamayacağımızdan dolayı 3 gün boyunca kendi evim ve annemlerin evi arasında mekik dokudum. İstanbul trafiği fazlaca yorucu ve her an bir köşede baygınlık geçirecek gibi hissediyorum uykusuzluktan. Dördüncü gün yardımcımız sağolsun bana hiçbir iş bırakmadan tüm evi temizleyip yerleştirdi. O gün saat 6'da uyandığımdan dolayı bende evin bir köşesinde kıvrıldım. Fakat ertesi gün eşim yurtdışına çıkacağından dolayı bana yine rahat yüzü yoktu çünkü bu sefer de eşyalarımı toplayıp bir haftalığına annemlere geldim. Anlayacağınız blogda yazmamak için yeteri kadar nedenim vardı :) 33. haftanın son günü doktor ziyaretimi yaptım. Sonunda hem keyif yapıp hem de yavaş yavaş bebek alışverişimi yaparım derken doktorum bir sonraki ziyarete kadar yatmam gerektiğini söyledi. Bebek tekrar dönüp ayaklarını aşağıya çevirmiş. Kendisine yardımcı olmak amacıyla, doktorun deyimiyle 2 hafta yan gelip yatacağım çünkü normal doğum için bebeğin bu şekilde rahim kanalına girmemesi gerekiyor. Yani bırakın alışverişi günlük yürüyüşlerime de bir süreliğine elveda diyeceğim.
Neyse ki ikimizin de sağlığı iyi, her zaman dediğim gibi hiç bir konuda şikayet etmiyorum. Ama yatmayaydım iyiydi :) Neyseki normal doğum yapma şansım hala devam ediyor ve bu bile beni mutlu etmeye yeter.
İşte 31-33 hafta arası bu şekilde geçti. Şu an 34. haftamdayım ve evime döndüm ama 34. hafta bir sonraki hamile günlüğünün konusu olacak.
Sevgiler…
Yeni yazılar için takip edin!
Bir ebe olarak özellikle sola yatmanı öneririm. Bebişin artık tepetaklak durma zamanı geldi :)
YanıtlaSildi mi yaa dönsün de annesini üzmesin :) şaka bir yana ben de hep sola yatmaya çalışıyorum ama hep aynı tarafa yatmaktan sol tarafım ağrıyor, vücut ağır gelmeye başladı :D
Sil